πληροφορικός

-ή, -ό, Ν [πληροφορία]

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην επιστήμη τής πληροφορικής

2. το θηλ. ως ουσ. η πληροφορική

επιστήμη που ασχολείται με την ορθολογική διά μηχανών επεξεργασία τής πληροφορίας, η οποία νοείται ως θεμέλιο τών ανθρώπινων γνώσεων στον τεχνικό, οικονομικό και κοινωνικό τομέα

3. φρ. α) «πληροφορικά συστήματα» — κύριοι φορείς τής σκόπιμης και οργανωμένης επεξεργασίας τής πληροφορίας, λογικές δομές που συλλέγουν, αποθηκεύουν, επεξεργάζονται και παρουσιάζουν πληροφορίες σε όλα τους τα είδη, όπως ακατέργαστα δεδομένα, ερμηνευμένα δεδομένα, γνώσεις και εμπειρίες, καθώς και τις φυσικές μορφές, όπως κείμενο, εικόνα και ήχο

β) «πληροφορικά συστήματα διευθυντικού προσανατολισμού» — συστήματα πληροφορικά που έχουν ως στόχο τους την συλλογή, ανάλυση και ολοκλήρωση εσωτερικών, δηλαδή εταιρικών, και εξωτερικών, δηλαδή δημόσιων, δεδομένων σε δυναμικά διαγράμματα καθοριστικών εταιρικών δεικτών, που ανάλογα με το είδος τού επιχειρησιακού τομέα τού οργανισμού, οι δείκτες αυτοί μπορεί να αναφέρονται στην κατάσταση προγραμμάτων υψηλής προτεραιότητας, στην ευρωστία τών οικονομικού, απογραφικού και χρηματικού επιπέδου, στη λειτουργία τών χρηματαγορών, σε ενδιαφέρουσες δραστηριότητες τών ανταγωνιστών, στην εκμετάλλευση τού ανθρώπινου δυναμικού, σε νομοθετικά συμβάντα, κ.ά. τομείς

γ) «πληροφορικά συστήματα διοικητικού προσανατολισμού» — πληροφορικά συστήματα που έχουν ως στόχο τους τη διαχείριση και βελτιστοποίηση τών ιδίων πόρων τών οργανισμών, δηλαδή τών υπαλλήλων και τών δραστηριοτήτων τους, τού αποθέματος υλικών και εξοπλισμού, τών μέσων και τών οικονομικών

δ) «πληροφορικά συστήματα προσφοράς υπηρεσιών» — πληροφορικά συστήματα που υποστηρίζουν τις λειτουργίες ή υπηρεσίες τις οποίες προσφέρουν οι διάφοροι οργανισμοί στο κοινωνικό σύνολο, απευθύνονται καθέτως σε συγκεκριμένους τομείς και βιομηχανίες, χαρακτηρίζονται από μεγάλη ποικιλία, τείνουν όμως να συγκλίνουν σε τρεις κύριους τύπους και συγκεκριμένα στα συστήματα κατασκευής, στα συστήματα συναλλαγών και στα έμπειρα συστήματα.